UWAGA!
Od kwietnia 2023 obowiązuje nowa wersja aplikacji Ofertowanie.
Celem wprowadzenia nowej wersji Ofertowania jest zmiana technologiczna, bez zmian funkcjonalnych. Nowa wersja aplikacji została tak przygotowana aby użytkownicy korzystający do tej pory z poprzedniej wersji aplikacji mogli korzystać z nowej wersji bez zauważalnych zmian.
Stosowanie nowej wersji aplikacji Ofertowanie skutkuje potrzebą wprowadzenia zmian w Portalu świadczeniodawcy – będzie możliwe pobieranie pliku SSX w nowej wersji, odpowiedniej dla nowego Ofertowania.
Wszystkie postępowania ogłaszane od kwietnia 2023 roku będą domyślnie oznaczone jako takie, w których jest możliwe stosowanie nowej wersji aplikacji Ofertowanie.
W pierwszym okresie (kwiecień – maj 2023) będzie jeszcze możliwość pobrania pliku profilu potencjału w dotychczasowej wersji (dla poprzedniej wersji aplikacji). Taka możliwość będzie istniała w szczegółach profilu. Będzie również możliwość pobrania poprzedniej wersji aplikacji Ofertowanie.
Określenie ryzyka wystąpienia aberracji chromosomowych i wykrycie wielu wad rozwojowych we wczesnym okresie ciąży pozwala na bezpieczne prowadzenie ciąży i umożliwia podjęcie leczenia już w czasie życia płodowego. Pozwala również rodzicom dziecka przygotować się do natychmiastowego wdrożenia specjalistycznej opieki medycznej po jego urodzeniu.
W przypadku ciąż z grupy wysokiego ryzyka diagnostyka prenatalna jest bezwzględnym wskazaniem medycznym. Poradnictwo genetyczne wzbogacone współczesnymi możliwościami diagnostyki prenatalnej stanowi podstawowy element profilaktyki wad rozwojowych i innych chorób genetycznych.
Obecnie uważa się, że priorytetowe są badania biochemiczne wykonywane w pierwszym trymestrze ciąży, wspólnie z badaniem USG, oceną przezierności karku, obecnością kości nosowej i pomiarem stężenia PAPP-A oraz wolnej gonadotropiny kosmówkowej.
W ramach programu wykonywane są m.in.: badania nieinwazyjne: USG płodu; badania biochemiczne: oznaczenia w surowicy krwi; komputerowa ocena ryzyka choroby płodu na podstawie testów przesiewowych; porada genetyczna. W przypadku wykrycia niepokojących zmian u pacjentki, kierowana jest ona na dalszą diagnostykę w ramach programu, gdzie wykonywane są procedury inwazyjne pod kontrolą, USG i badania genetyczne. W przypadku konieczności wykonywania dalszej diagnostyki pacjentka kierowana jest do ośrodka specjalistycznego poza programem.
Program w zakresie poradnictwa i USG płodu w kierunku diagnostyki wad wrodzonych oraz badań biochemicznych skierowany jest do wszystkich kobiet będących w ciąży.
Poradnictwo i badania genetyczne w zakresie programu skierowane jest do kobiet w ciąży spełniających co najmniej jedno z poniższych kryteriów:
Na badania wykonywane w ramach programu w placówkach, które podpisały z NFZ umowę na jego realizację, powinien skierować kobietę lekarz prowadzący ciążę. Skierowanie powinno zawierać informacje o zaawansowaniu ciąży (wiek ciąży w tygodniach)
Do udziału w programie w części „Poradnictwo i badania genetyczne” wymagane jest skierowanie wystawione przez lekarza prowadzącego ciążę lub skierowanie z etapu „Poradnictwo i USG płodu w kierunku diagnostyki wad wrodzonych”, zawierające informację o wskazaniach do objęcia tą częścią programu wraz z opisem nieprawidłowości i dołączonymi wynikami badań potwierdzającymi zasadność skierowania do tej części programu.
[only-blind]
[/only-blind]
W Polsce co roku na raka szyjki macicy zapada 4 000 kobiet (10 dziennie!), a połowa z nich umiera, bo zbyt późno zgłosiły się do lekarza. Rak szyjki macicy jest bardzo podstępny i w pierwszym okresie przebiega bez niepokojących objawów. Jego rozpoznanie jest możliwe tylko dzięki cytologii. To bezpieczne i bezbolesne badanie, które pozwala na wykrycie nie tylko wczesnych postaci tego nowotworu, ale także stanów, które nieleczone mogą doprowadzić do jego powstania. Każda kobieta powinna wykonywać cytologię co trzy lata, jeśli lekarz nie zaleci inaczej. Wczesne wykrycie raka szyjki macicy gwarantuje niemal 100% skuteczności wyleczenia.
W ramach etapu podstawowego programu wykonywane jest badanie cytologiczne, a w przypadku stwierdzenia niepokojących zmian, pacjentka kierowana jest na dalszą diagnostykę do etapu pogłębionej diagnostyki programu.
W ramach etapu pogłębionej diagnostyki programu wykonywane jest badanie kolposkopowe, a w przypadku zaistnienia wskazań do weryfikacji uzyskanego obrazu kolposkopowego — pobranie celowanych wycinków do badania histopatologicznego.
Kobiety, u których rozpoznano raka szyjki macicy lub inne schorzenia wymagające leczenia specjalistycznego zostają skierowane do dalszej diagnostyki poza programem.
Program profilaktyczny skierowany jest do grupy kobiet najbardziej zagrożonych rakiem szyjki macicy w wieku od 25 do 64 lat (należy wziąć pod uwagę rok urodzenia), które w ciągu ostatnich trzech lat nie miały wykonywanego badania cytologicznego lub posiadają wskazania do wykonania badania cytologicznego co 12 miesięcy obciążonych czynnikami ryzyka (zakażonych wirusem HIV, przyjmujących leki immunosupresyjne, zakażonych HPV – typem wysokiego ryzyka).
Z programu wyłączone są kobiety, które posiadają rozpoznanie nowotworu złośliwego szyjki macicy, jednak po zakończeniu kontroli onkologicznej (decyzję podejmuje lekarz prowadzący leczenie onkologiczne) kobiety spełniające kryteria kwalifikacji do programu ponownie zostają objęte programem.
Bezpłatne badania cytologiczne można wykonać w zakładach opieki zdrowotnej, które podpisały z NFZ umowę na realizację programu (każda poradnia ginekologiczna, która ma umowę z NFZ). Wystarczy zgłosić się osobiście lub umówić na wizytę telefonicznie. Skierowanie nie jest potrzebne.
Z badań mogą korzystać wszystkie ubezpieczone w NFZ kobiety, które mieszczą się w grupie wiekowej i nie wykonywały cytologii w ciągu ostatnich trzech lat (również te, które nie otrzymały imiennego zaproszenia). Jeśli kobieta nie mieści się w grupie wiekowej, również może skorzystać z bezpłatnej cytologii w ramach ubezpieczenia w NFZ.
Palenie tytoniu jest chorobą przewlekłą opisaną w Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacji Chorób. Związane z paleniem objawy chorobowe i zgony występują zwykle po długim okresie bezobjawowym. Skala i niekorzystne wzory palenia w Polsce doprowadziły do epidemii chorób odtytoniowych i pogorszenia się stanu zdrowia społeczeństwa polskiego. Umieralność na nowotwory płuca, chorobę występującą prawie wyłącznie u palaczy tytoniu, jest w Polsce na jednym z najwyższych poziomów na świecie. Co roku z powodu schorzeń odtytoniowych umiera przedwcześnie ok. 50 000 Polaków.
W programie wykonywane są m.in.: badania przedmiotowe: masa ciała, wzrost, pomiar ciśnienia tętniczego krwi; edukacja antynikotynowa; terapia odwykowa.
Program skierowany jest do wszystkich osób uzależnionych od palenia tytoniu skierowanych z etapu podstawowego programu realizowanego przez lekarza poz lub z oddziału szpitalnego oraz zgłaszających się bez skierowania.
Do udziału w programie można zgłaszać się ze skierowaniem od lekarza poz realizującego etap podstawowy programu lub zgłosić się osobiście lub telefonicznie skontaktować się z placówką realizującą program.
[only-blind]
[/only-blind]
Palenie tytoniu jest chorobą przewlekłą, znacząco wpływa na jakość i długość życia. W Polsce codziennie pali około 9 milionów dorosłych Polaków, w tym 50% palaczy posiada symptomy uzależnienia od tytoniu, a 15% uzależnionych jest biologicznie od nikotyny. Skala i niekorzystne wzory palenia tytoniu w Polsce doprowadziły do epidemii chorób odtytoniowych i pogorszenia się stanu zdrowia społeczeństwa polskiego. Umieralność na nowotwory płuca, chorobę występującą prawie wyłącznie u palaczy tytoniu, jest w Polsce na jednym z najwyższych poziomów na świecie.
Jednym z najczęściej występujących schorzeń u wieloletnich palaczy papierosów jest przewlekła obturacyjna choroba płuc (przewlekłe zapalenie oskrzeli i rozedma płuc). Szacuje się, że w Polsce na POCHP choruje 2 miliony osób, co stanowi 5% społeczeństwa. Jej jedynym objawem przez wiele lat jest przewlekły kaszel. POCHP prowadzi do niedotlenienia organizmu, a w niektórych przypadkach nawet do śmierci. Chory traci rezerwy oddechowe trzy razy szybciej niż osoba zdrowa. Każdy palacz papierosów między 40 a 50 rokiem życia powinien sprawdzić, czy jego płuca zachowują zdrowie czy też starzeją się przedwcześnie. Najlepszy sposobem na sprawdzenie rezerw czynnościowych naszych płuc jest badanie spirometryczne. Badanie to jest proste, niebolesne i trwa około 5 minut. Nieprawidłowy wynik spirometrii oznacza potrzebę badania lekarskiego i rozpoczęcia leczenia, dzięki któremu można wrócić do zdrowia. Spirometria pozwala też określić ryzyko zachorowania na raka płuc i zawał serca.
W ramach programu wykonywana jest:
W przypadku wykrycia nieprawidłowych zmian u pacjenta, kierowany jest on na dalszą diagnostykę.
Program skierowany jest do osób powyżej 18 roku życia palących papierosy, w tym w zakresie diagnostyki POCHP w szczególności do kobiet i mężczyzn pomiędzy 40 a 65 rokiem życia, którzy nie mieli wykonywanych badań spirometrycznych w ramach programu profilaktyki POCHP w ciągu ostatnich 36 miesięcy, u których nie zdiagnozowano wczesnej, w sposób potwierdzony badaniem spirometrycznym, przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (lub przewlekłego zapalenia oskrzeli lub rozedmy płuc).
Bezpłatne w ramach programu można wykonać w zakładach opieki zdrowotnej, które podpisały z NFZ umowę na realizację programu. Wystarczy zgłosić się osobiście lub umówić na wizytę telefonicznie. Skierowanie nie jest potrzebne. Z badań mogą korzystać wszystkie osoby ubezpieczone w NFZ, które mieszczą się w grupie wiekowej i nie wykonywały badań spirometrycznych w ciągu ostatnich trzech lat. Jeśli osoba nie mieści się w grupie wiekowej również może skorzystać z bezpłatnego badania spirometrycznego w ramach ubezpieczenia w NFZ. W tym celu powinna zgłosić się do lekarza specjalisty, który na badanie wyda skierowanie.
[only-blind]
[/only-blind]
Gruźlica jest chorobą zakaźną, w przypadku której chory podczas kaszlu, kichania, odksztuszania, głośnego śmiechu, mówienia wydala prątki gruźlicy i zaraża osoby znajdujące się w jego otoczeniu. Jeden nie leczony chory zakaża w ciągu roku średnio od 10 do 15 osób. Występowanie gruźlicy związane jest z warunkami bytowania: życia (mieszkanie, odżywianie), pracy i wypoczynku. Przyczyną rozwoju choroby u zakażonego jest osłabienie sił organizmu, które bardzo często spowodowane jest niedożywieniem i złymi warunkami mieszkaniowymi. Czynnikami sprzyjającymi zachorowaniu są również m. In.: cukrzyca, zakażenie HIV, choroby krwi, choroby nowotworowe, pylica płuc, schyłkowa niewydolność nerek. Wczesne wykrycie choroby i natychmiastowe, prawidłowo prowadzone leczenie chorego, sprawia, że już po miesiącu pacjent nie zaraża otoczenia.
W ramach programu wykonywane są wywiad w kierunku gruźlicy oraz edukacja zdrowotna pacjenta. W przypadku wykrycia nieprawidłowości pacjent kierowany jest na dalszą diagnostykę i leczenie.
Program skierowany jest do osób dorosłych znajdujących się na liście pielęgniarki poz, nie posiadających w dotychczasowym wywiadzie rozpoznanej gruźlicy, w szczególności do osób, które miały kontakt z chorym, lub osób które maja trudne warunki życiowe mogące znacząco wpłynąć na wystąpienie choroby.
Jeżeli na podstawie badania świadczeniobiorca nie zakwalifikował się do dalszej diagnostyki lub nie została rozpoznana u świadczeniobiorcy gruźlica ponowne badanie w kierunku gruźlicy w ramach programu wykonuje się po upływie 24 miesięcy od daty ostatniego badania.
Bezpłatne badania profilaktyki gruźlicy można wykonać w każdym zakładzie opieki zdrowotnej, który podpisał z NFZ umowę na realizację świadczeń w zakresie pielęgniarki podstawowej opieki zdrowotnej. Wystarczy zgłosić się osobiście lub umówić na wizytę telefonicznie. Skierowanie nie jest potrzebne.
Dlaczego profilaktyka chorób układu krążenia?
Choroby układu krążenia są główną przyczyną zgonów w Polsce i na świecie. Niewłaściwe odżywianie się prowadzące do otyłości, mała aktywność ruchowa, palenie papierosów, picie alkoholu oraz stres to czynniki najbardziej wpływające na rozwój chorób układu krążenia. Badania profilaktyczne pozwalają na wczesne zdiagnozowanie ewentualnych nieprawidłowości i podjęcie leczenia.
Jakie badania w ramach programu?
W ramach programu wykonywane są badania biochemiczne krwi (stężenie we krwi cholesterolu całkowitego, LDL‑cholesterolu, HDL‑cholesterolu, triglicerydów i glukozy), dokonywany jest pomiar ciśnienia tętniczego krwi oraz określany jest współczynnik masy ciała (Body Mass Index – BMI).
Gdzie można skorzystać z programu?
Program realizowany jest przez lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej oraz od 01.07.2022 r. przez pielęgniarki podstawowej opieki zdrowotnej. W przypadku wykrycia nieprawidłowości pacjent kierowany jest na dalszą diagnostykę.
Dla kogo program?
Program skierowany jest do osób obciążonych czynnikami ryzyka, znajdujących się na liście lekarza POZ lub pielęgniarki POZ w grupie wiekowej najbardziej zagrożonej chorobami układu krążenia, a więc od 35 do 65 roku życia, u których nie została dotychczas rozpoznana choroba układu krążenia, cukrzyca, przewlekła choroba nerek lub rodzinna hipercholesterolemia i które w okresie ostatnich 5 lat nie korzystały ze świadczeń udzielanych w ramach profilaktyki chorób układu krążenia (także u innych świadczeniodawców).
Jak skorzystać z badań?
Bezpłatne badania układu krążenia można wykonać w każdym zakładzie opieki zdrowotnej, który podpisał z NFZ umowę na realizację świadczeń w zakresie lekarza podstawowej opieki zdrowotnej lub w zakresie pielęgniarki podstawowej opieki zdrowotnej. Wystarczy zgłosić się osobiście lub umówić na wizytę telefonicznie. Skierowanie nie jest potrzebne.
Jeśli osoba nie mieści się w grupie wiekowej również może skorzystać z bezpłatnych badań w ramach ubezpieczenia w NFZ. W tym celu powinna zgłosić się do lekarza specjalisty, który na badania wyda skierowanie.
Prawa pacjenta zostały określone w ustawie z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (Dz. U. 2017, poz. 1318 t.j.).
Od 01.07.2010 r. w strukturach Oddziałów Wojewódzkich NFZ nie funkcjonuje Rzecznik Praw Pacjenta. Prezes Rady Ministrów powołał niezależny organ – Rzecznika Praw Pacjenta z siedzibą w Warszawie, ul. Młynarska 46, bezpłatna Telefoniczna Informacja Pacjenta (TIP) - 800 190 590.
Rzecznik Praw Pacjenta rozpatruje sprawy w odniesieniu do:
Więcej informacji: Biuro Rzecznika Praw Pacjenta w Warszawie
Przedmiotem skargi może być:
Przedmiotem wniosku mogą być sprawy ulepszenia organizacji, wzmocnienia praworządności, usprawnienia pracy i zapobiegania nadużyciom, a także sprawy związane lepszym zaspakajaniem potrzeb świadczeniobiorców oraz z efektywniejszym wykonywaniem zadań przez Fundusz.
Tryb składania skarg i wniosków reguluje Zarządzenie Nr 31/2010/DSS Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia 1 lipca 2010 r. w sprawie rozpatrywania skarg i wniosków w Narodowym Funduszu Zdrowia (w brzmieniu wynikającym z zarządzenia Nr 33/2015/BP Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia 29 czerwca 2015 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu zarządzenia Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia w sprawie rozpatrywania skarg i wniosków w Narodowym Funduszu Zdrowia z późn. zm.).
Skargę w oddziale wojewódzkim NFZ można złożyć na kilka sposobów:
Szczegółowe informacje w zakresie sposobu składania skarg i wniosków oraz informacje o systemie ubezpieczeń zdrowotnych można znaleźć na stronie www.nfz-katowice.pl w zakładce: Dla Pacjenta – Jak złożyć skargę lub uzyskać pod numerem telefonu 800 190 590.
WAŻNE! Zastrzeżenia pacjentów dotyczące sposobu leczenia należy kierować w pierwszej kolejności do: dyrektora szpitala, kierownika przychodni, Rzecznika Praw Pacjenta lub Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej lekarzy Okręgowej Izby Lekarskiej. Należy pamiętać, że pracownicy NFZ nie są upoważnieni do oceny decyzji medycznych podejmowanych przez lekarzy w procesie leczenia.
Badania hematologiczne
Badania biochemiczne i immunochemiczne
Badania moczu
Badania kału
Badania układu krzepnięcia
Badania mikrobiologiczne
Badanie elektrokardiograficzne (EKG) w spoczynku.
Diagnostyka ultrasonograficzna
Zdjęcia radiologiczne:
Lekarz podstawowej opieki zdrowotnej może wystawiać skierowanie na badania endoskopowe:
Lekarz podstawowej opieki zdrowotnej może wystawiać skierowanie na badanie tomografii komputerowej płuc po stwierdzeniu nieprawidłowości w badaniu radiologicznym klatki piersiowej przy wskazaniach do pogłębienia diagnostyki.
Świadczenia medycznej diagnostyki laboratoryjnej lub diagnostyki obrazowej i nieobrazowej w POZ finansowane w ramach budżetu powierzonego diagnostycznego:
Sprawuje pielęgnacyjną opiekę położniczą i ginekologiczną poprzez:
Położna opracowuje plan edukacji przedporodowej a następnie prowadzi na jego podstawie edukację kobiet w ciąży (także w ciąży wysokiego ryzyka), przygotowując je praktycznie i teoretyczne do odbycia porodu i połogu, karmienia piersią i rodzicielstwa. Zajęcia mogą być prowadzone zarówno indywidualnie, jak i w grupach.
Począwszy od 21. do 31. tygodnia ciąży sprawuje opiekę w formie wizyt odbywających się raz w tygodniu, a od 32. aż do rozwiązania – nie częściej niż dwa razy w tygodniu. Po porodzie położna opiekuje się noworodkiem do ukończenia drugiego miesiąca życia oraz kobietą w okresie połogu, przeprowadzając w tym czasie 4 do 6 wizyt patronażowych.
Realizowana w formie wizyt domowych pooperacyjna opieka pielęgnacyjna nad kobietą po operacji ginekologicznej lub onkologiczno-ginekologicznej może trwać od momentu wypisu ze szpitala do całkowitego zagojenia się rany pooperacyjnej.
Pielęgniarka lub higienistka szkolna sprawuje opiekę nad dziećmi i młodzieżą szkolną począwszy od oddziałów przedszkolnych w szkołach podstawowych do ostatniej klasy szkoły podstawowej, z wyłączeniem szkól dla dorosłych. W przypadku uczniów posiadających orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego profilaktyczna opieka zdrowotna jest sprawowana do ukończenia przez nich szkoły ponadpodstawowej.
Świadczenia pielęgniarki lub higienistki szkolnej obejmują:
Pielęgniarka POZ wykonuje zabiegi na podstawie skierowań i zleceń od lekarzy pracujących w ramach umowy z NFZ. W razie konieczności pobrania materiału do badań diagnostycznych w domu pacjenta pielęgniarka pobiera je wyłącznie na zlecenie lekarza POZ, do którego zadeklarowany jest pacjent.
Dni i godziny przyjęć, w tym wizyt domowych, określa harmonogram pracy pielęgniarki.
W uzasadnionych medycznie przypadkach świadczenia udzielane są bezzwłocznie lub w dniu zgłoszenia. W schorzeniach przewlekłych oraz w pozostałych przypadkach pielęgniarka udziela świadczeń w terminie uzgodnionym z pacjentem. Świadczenia realizowane na podstawie zlecenia lekarskiego lub skierowania są udzielane zgodnie z terminami określonymi w treści zlecenia lub skierowania.
Świadczenia pielęgniarki POZ w domu pacjenta
Opieką pielęgniarki POZ realizowaną w warunkach domowych mogą być objęte zadeklarowane do pielęgniarki POZ osoby w każdym wieku, u których występuje ograniczenie sprawności psychofizycznej w wyniku choroby. Opieka pielęgniarska sprawowana jest w dni powszednie, od poniedziałku do piątku, w godzinach pomiędzy 8.00 a 18.00, w terminach uzgodnionych z pacjentem.
Świadczenia pielęgniarki podstawowej opieki zdrowotnej realizowane w domu pacjenta, w tym również w domu pomocy społecznej, odbywają się zgodnie z ustalonym dla niego indywidualnym planem opieki.
W przypadku podopiecznych domów pomocy społecznej sprawowanie opieki przez pielęgniarkę POZ obejmuje:
Środki higieny osobistej, leki, środki farmakologiczne (w tym specjalistyczne opatrunki do leczenia odleżyn), środki ortopedyczne i pomocnicze oraz sprzęt medyczny, niezbędne do wykonywania przez pielęgniarkę czynności higieniczno pielęgnacyjnych – zapewnia pacjent, rodzina lub jego opiekun.
Świadczenia w ramach profilaktyki chorób układu krążenia
W ramach profilaktyki wykonywane są badania biochemiczne krwi (stężenie we krwi cholesterolu całkowitego, LDL‑cholesterolu, HDL‑cholesterolu, triglicerydów i glukozy), dokonywany jest pomiar ciśnienia tętniczego krwi oraz określany jest współczynnik masy ciała (Body Mass Index – BMI).
Program skierowany jest do osób obciążonych czynnikami ryzyka, znajdujących się na liście pielęgniarki POZ w grupie wiekowej najbardziej zagrożonej chorobami układu krążenia, a więc od 35 do 65 roku życia, u których nie została dotychczas rozpoznana choroba układu krążenia, cukrzyca, przewlekła choroba nerek lub rodzinna hipercholesterolemia i które w okresie ostatnich 5 lat nie korzystały ze świadczeń udzielanych w ramach profilaktyki chorób układu krążenia (także u innych świadczeniodawców). W przypadku wykrycia nieprawidłowości pacjent kierowany jest na dalszą diagnostykę.
Świadczenia w ramach profilaktyki gruźlicy
W ramach profilaktyki przeprowadza się wywiad w kierunku gruźlicy i edukację zdrowotną pacjenta. W przypadku pacjentów z grupy największego ryzyka zachorowania, pielęgniarka POZ przekazuje pisemną informację lekarzowi POZ, do którego pacjent ma złożoną deklarację, o wynikach przeprowadzonej ankiety. Pacjentowi wskazuje się tryb dalszego postępowania, w tym przekazuje się informację o konieczności zgłoszenia się do lekarza POZ w celu dalszej oceny stanu zdrowia.
Kompleksowa Opieka Pielęgniarska (KOP) w ramach opieki przejściowej
KOP w ramach opieki przejściowej po przebytej hospitacji obejmuje
Świadczenia te zwiększają dostęp pacjentów po przebytej hospitalizacji do wzmożonej opieki pielęgniarskiej oraz edukacji zdrowotnej w zakresie radzenia sobie z chorobą.
kieruje na badania laboratoryjne
Wykaz badań diagnostycznych, za które płaci lekarz POZ, jest ściśle określony. Od lipca 2022 r. został rozszerzony katalog badań diagnostycznych, na które kieruje lekarz POZ o badania finansowane w ramach budżetu powierzonego diagnostycznego.
Wszystkie badania wykonywane są na zlecenie lekarza. Jeżeli w wyniku udzielonej porady zachodzi konieczność ich wykonania, lekarz wskazuje pacjentowi laboratorium, w którym zostaną one wykonane.
W przypadku uzasadnionym medycznie, materiał do badań laboratoryjnych może być pobrany w domu pacjenta. Zlecenie na pobranie materiału wystawia lekarz POZ, który we własnym zakresie i na własny koszt zapewnia także pojemniki na materiały do zleconych badań oraz pojemnik zbiorczy do transportu pobranych próbek. Zlecenie lekarza POZ wykonuje pielęgniarka, do której pacjent jest zadeklarowany.
Zawsze należy wskazać pacjentowi pracownię lub laboratorium, które wykona zlecone badanie.
może realizować opiekę koordynowaną (po spełnieniu wymaganych warunków)
Opieka koordynowana może być realizowana w POZ w co najmniej jednym z następujących zakresów:
realizuje profilaktykę chorób układu krążenia
W ramach profilaktyki wykonywane są badania biochemiczne krwi (stężenie we krwi cholesterolu całkowitego, LDL‑cholesterolu, HDL‑cholesterolu, triglicerydów i glukozy), dokonywany jest pomiar ciśnienia tętniczego krwi oraz określany jest współczynnik masy ciała (Body Mass Index – BMI).
Program skierowany jest do osób obciążonych czynnikami ryzyka, znajdujących się na liście lekarza POZ w grupie wiekowej najbardziej zagrożonej chorobami układu krążenia, a więc od 35 do 65 roku życia, u których nie została dotychczas rozpoznana choroba układu krążenia, cukrzyca, przewlekła choroba nerek lub rodzinna hipercholesterolemia i które w okresie ostatnich 5 lat nie korzystały ze świadczeń udzielanych w ramach profilaktyki chorób układu krążenia (także u innych świadczeniodawców). W przypadku wykrycia nieprawidłowości pacjent kierowany jest na dalszą diagnostykę.
kieruje na niektóre kosztowne badania diagnostyczne
Lekarz POZ może kierować chorych, którzy są pod jego opieką, na kolonoskopię, gastroskopię oraz tomografię komputerową płuc. Skierowanie na te badania musi wynikać z procesu leczenia i diagnostyki prowadzonego przez lekarza POZ. Skierowanie na TK płuc może zostać wystawione po stwierdzeniu nieprawidłowości w badaniu radiologicznym klatki piersiowej przy wskazaniach do pogłębienia diagnostyki. Na pozostałe badania, takie jak np. tomografia innych okolic anatomicznych niż płuca lub rezonans magnetyczny, kierować mogą jedynie lekarze specjaliści.
kieruje pacjenta do lekarza specjalisty lub do szpitala
Lekarz POZ kierując pacjenta do lekarza specjalisty lub do szpitala zobowiązany jest do wykonania i dołączenia do skierowania wyników niezbędnych badań diagnostycznych zgodnie z rozpoznanym schorzeniem, aktualną wiedzą i praktyką medyczną, w celu potwierdzenia wstępnego rozpoznania.
wypisuje recepty według zalecenia lekarza specjalisty
Lekarz POZ może wystawić pacjentowi receptę na leki, które zastosował lekarz w poradni specjalistycznej, jeżeli otrzyma wydaną przez lekarza specjalistę informację – o rozpoznaniu, sposobie leczenia, rokowaniu, ordynowanych lekach (w tym o okresie ich stosowania i dawkowania).
kieruje na zabiegi w gabinecie zabiegowym i w domu pacjenta
W gabinecie zabiegowym wykonywane są zabiegi oraz procedury pozostające w kompetencjach lekarza POZ i wymagające jego udziału, związane bezpośrednio z udzielaną poradą lekarską. W sytuacji uzasadnionej stanem zdrowia pacjenta, zabiegi mogą być wykonywane także w domu pacjenta. Jeśli jakieś zlecenie ma wykonać pielęgniarka, lekarz wydaje skierowanie do tej pielęgniarki, do której pacjent jest zadeklarowany.
Uwaga! Obowiązuje wzór skierowania określony w załączniku nr 5 do obowiązującego zarządzenia Prezesa NFZ w sprawie warunków zawarcia i realizacji umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w rodzaju podstawowa opieka zdrowotna.
wydaje kartę diagnostyki i leczenia onkologicznego
Lekarz POZ, w przypadku uprawdopodobnionego postępowaniem diagnostycznym podejrzenia wystąpienia nowotworu złośliwego lub miejscowo złośliwego, wydaje świadczeniobiorcy kartę diagnostyki i leczenia onkologicznego (DiLO).
kieruje na zajęcia korekcyjno-kompensacyjne
W odniesieniu do dzieci i młodzieży szkolnej, w przypadkach niekwalifikujących się do rehabilitacji leczniczej, lekarz POZ kieruje dziecko na zajęcia korekcyjno-kompensacyjne organizowane w szkołach i finansowane ze środków publicznych na podstawie odrębnych przepisów.
kieruje na leczenie uzdrowiskowe
Wystawiając skierowanie na leczenie uzdrowiskowe lekarz POZ bierze pod uwagę aktualny stan zdrowia pacjenta, wskazania i ewentualne przeciwwskazania oraz w przypadku dorosłych okres, jaki upłynął od dnia zakończenia przez pacjenta ostatniego leczenia uzdrowiskowego (nie wcześniej niż przed upływem 12 miesięcy od tej daty) i zalecaną częstotliwość korzystania z leczenia uzdrowiskowego (nie częściej niż raz na 18 miesięcy, co nie oznacza, że można korzystać z tej formy leczenia co 18 miesięcy, gdyż możliwości finansowe Oddziałów Wojewódzkich NFZ są różne, a co za tym idzie różnie kształtuje się częstotliwość wyjazdów do sanatoriów).
Skierowanie w terminie 30 dni od dnia jego wystawienia przez lekarza pod rygorem utraty ważności skierowania przesyła się do oddziału wojewódzkiego NFZ. Skierowanie może być przesłane przez pacjenta wskazanego w skierowaniu lub przez świadczeniodawcę.
Więcej informacji na temat leczenia uzdrowiskowego znajduje się w zakładce Uzdrowiska.
wydaje zlecenie na transport sanitarny
Lekarz POZ podejmuje decyzję o konieczności zapewnienia pacjentowi transportu sanitarnego. On też ocenia, czy transport będzie bezpłatny, częściowo lub całkowicie odpłatny. Informacja o odpłatności powinna zostać odnotowana przez lekarza na zleceniu. W takim wypadku lekarz jest także obowiązany do poinformowania pacjenta lub jego opiekuna o konieczności pokrycia kosztu transportu.
W celu skorzystania z porad w ramach podstawowej opieki zdrowotnej pacjent powinien dokonać wyboru lekarza, pielęgniarki i/lub położnej.
Zgodnie z Ustawą z dnia 27 października 2017 roku o podstawowej opiece zdrowotnej pacjent ma prawo do bezpłatnego wyboru lekarza POZ, pielęgniarki POZ i położnej POZ nie częściej niż dwa razy w roku kalendarzowym. Nie ma potrzeby zgłaszać tego faktu u dotychczasowego świadczeniodawcy. Wyboru lub zmiany dokonuje się bezpośrednio u świadczeniodawcy w przychodni i nie trzeba tego faktu potwierdzać w oddziale Funduszu. W przypadku każdej kolejnej, nieuzasadnionej zmiany należy wnieść opłatę w wysokości 80 złotych. Opłatę należy uiścić na konto właściwego oddziału NFZ.
Podczas pobytu poza miejscem zamieszkania, np. na wakacjach, w delegacji, u rodziny, pacjent ma prawo do podstawowej opieki zdrowotnej w sytuacji nagłego zachorowania lub nagłego pogorszenia stanu zdrowia.
Opłaty nie pobiera się w przypadku:
Wyboru dokonuje się w imieniu własnym. W imieniu innej osoby deklaracje mogą złożyć pełnoletni opiekunowie lub opiekunowie prawni niepełnoletnich dzieci, bądź innych osób, dla których ustanowiony został opiekun. Deklarację wyboru składa się do konkretnej osoby udzielającej świadczeń: imiennie do lekarza, pielęgniarki czy położnej. Przy wypełnieniu deklaracji wyboru osoba wypełniająca powinna otrzymać do wglądu instrukcję.
Pacjent może złożyć w jednym miejscu deklarację do lekarza, a w innym do pielęgniarki czy położnej, powinien jednak rozważyć praktyczne skutki takiego wyboru.
Pacjent składający deklarację do POZ nie ma obowiązku wybrania wszystkich trzech zakresów świadczeń w tej samej przychodni.
Deklaracje wyboru złożone przed dniem 15 czerwca 2014 r., w tym wspólne dla lekarza, pielęgniarki, położnej POZ, zachowują ważność. Należy je jednak wypełnić ponownie w sytuacji, gdy deklaracja nie była złożona w imieniu własnym.
Osoby ubezpieczone w innym państwie UE, ale mieszkające w Polsce, składają deklaracje do POZ na podstawie poświadczeń wydanych przez właściwy terytorialnie oddział Funduszu. Osoby zamieszkujące w jednym z krajów EFTA, a którym Fundusz wydał formularz E109 albo E121 nie mogą złożyć deklaracji wyboru.
Listę pacjentów, którzy złożyli deklaracje, sporządza się odrębnie dla każdej osoby udzielającej świadczeń w przychodni POZ.
Kiedy pacjent zgłosi się do lekarza, pielęgniarki lub położnej POZ, do których złożył deklarację, a którzy nie pracują już w danej przychodni, świadczeniodawca nie powinien odmówić mu udzielenia świadczeń.
Jeżeli pacjent chce nadal korzystać z tej przychodni, powinien dokonać ponownego wyboru pracujących w niej lekarza, pielęgniarki lub położnej POZ.
Deklaracja dla noworodka
Jeżeli dziecko do 6 miesiąca życia nie ma nadanego numeru PESEL, może być zapisane na listę lekarza/pielęgniarki/położnej POZ na podstawie dowodu ubezpieczenia rodzica lub opiekuna prawnego. Po nadaniu dziecku numeru PESEL, najpóźniej po ukończeniu przez nie 6 miesiąca życia, rodzic powinien złożyć ponowną deklarację, ponieważ po tym czasie system informatyczny NFZ zaznaczy deklarację dziecka jako nieaktywną.
Limity osób objętych opieką
Liczba osób objętych opieką jednego lekarza nie powinna przekraczać 2500 osób.
Liczba osób objętych opieką jednej pielęgniarki nie powinna przekraczać 2500 osób.
Liczba osób objętych przez jedną położną POZ nie powinna przekroczyć 6600 osób (dziewczęta i kobiety oraz noworodki i niemowlęta obojga płci do ukończenia drugiego miesiąca życia).
Poprzez działania ukierunkowane na profilaktykę i promocję zdrowia, diagnostykę schorzeń, ale także na leczenie, zapobieganie i ograniczanie niepełnosprawności, podstawowa opieka zdrowotna ma decydujący wpływ na stan zdrowia pacjenta i jego rodziny.
Opieka w POZ sprawowana jest przez lekarza, pielęgniarkę i położną POZ oraz pielęgniarkę i higienistkę szkolną.
W ramach POZ prowadzone są między innymi:
Badania u dzieci do 16. roku życia wykonywane są w obecności opiekunów prawnych lub faktycznych.
Śląski Oddział Wojewódzki NFZ
ul. Kossutha 13, 40-844 Katowice
tel. 800 190 590
fax 32 735 15 71
Godziny urzędowania: w dni robocze
poniedziałek - 8:00 - 18:00
wtorek - 8:00 - 16:00
środa - 8:00 - 16:00
czwartek - 8:00 - 16:00
piątek - 8:00 - 16:00
Umów wizytę w Śląskim OW NFZ w Katowicach przez Internet
