Kontraktowanie 2014 – strona Centrali NFZ
Rehabilitacja ogólnoustrojowa w ośrodku dziennym polega na kompleksowej rehabilitacji wielonarządowej, ze szczególnym uwzględnieniem rehabilitacji ze wskazań ortopedycznych (po urazach, po zabiegach operacyjnych, w przypadkach schorzeń przewlekłych), neurologicznych, reumatologicznych, onkologicznych, pulmonologicznych.
Czas trwania rehabilitacji ogólnoustrojowej realizowanej w warunkach ośrodka dziennego (na podstawie skierowania) wynosi od 15 do 30 dni zabiegowych, średnio 5 zabiegów fizjoterapeutycznych. W przypadku uzasadnionym względami medycznymi i koniecznością osiągnięcia celu leczniczego rehabilitacja może zostać przedłużona decyzją lekarza prowadzącego , za pisemną zgodą dyrektora właściwego oddziału wojewódzkiego NFZ.
Skierowanie na rehabilitacje ogólnoustrojową jest wystawiane przez:
1) lekarza oddziału:
2) lekarza poradni:
W trakcie trwania rehabilitacji nie można jednoczasowo korzystać z innych form rehabilitacji.
Jest to świadczenie udzielane pacjentom po ostrych zespołach wieńcowych (np. zawałach serca) i po przebytych zabiegach kardiochirurgicznych i zabiegach z zakresu chirurgii naczyniowej oraz w zaostrzeniach niewydolności serca, których stan zdrowia nie pozwala na rehabilitacji w warunkach ambulatoryjnych.
Do tego rodzaju rehabilitacji kieruje lekarz:
Czas trwania rehabilitacji jest ustalany indywidualnie przez lekarza ośrodka dziennego- nie więcej niż 24 dni zabiegowych w okresie 90 dni kalendarzowych.
Przeznaczona jest dla pacjenta, który ze względu na brak możliwości samodzielnego poruszania się nie mogą dotrzeć do placówki rehabilitacyjnej.
Rehabilitacja w warunkach domowych udzielana jest w miejscu zamieszkania lub przebywania świadczeniobiorcy.
Po otrzymaniu skierowania od lekarza ubezpieczenia zdrowotnego pacjent ustala w gabinecie/zakładzie rehabilitacyjnym, który ma podpisana umowę z NFZ, termin wizyty fizjoterapeutycznej w domu, porady lekarskiej w warunkach domowych, zabiegów. Czas rehabilitacji w warunkach domowych wynosi do 80 dni zabiegowych w roku kalendarzowym. W jej trakcie wykonywanych jest do pięciu zabiegów dziennie. W uzasadnionych przypadkach, czas trwania rehabilitacji może zostać przedłużony decyzją lekarza kierującego na zabiegi, za pisemna zgoda dyrektora właściwego oddziału wojewódzkiego NFZ.
Skierowanie na zabiegi fizjoterapeutyczne w warunkach domowych traci ważność, jeżeli nie zostanie zarejestrowane w zakładzie rehabilitacji w terminie 30 dni od daty wystawienia.
Świadczenia te nie mogą jednoczasowo być łączone ze świadczeniami realizowanymi w zakresie hospicjum domowego.
W gabinecie rehabilitacji, zakładzie rehabilitacji lub zakładzie fizjoterapii, w cyklu terapeutycznym (na podstawie skierowania) NFZ finansuje do 10 dni zabiegowych, nie więcej jednak niż 5 zabiegów dziennie.
Świadczeniodawca udzielający świadczeń w zakresie fizjoterapia ambulatoryjna może udzielać świadczeń również w warunkach domowych.
NFZ nie finansuje zajęć korekcyjno-kompensacyjnych dla dzieci i młodzieży.
Opracowano na podstawie obowiązujących aktów prawnych:
Określenie ryzyka wystąpienia aberracji chromosomowych i wykrycie wielu wad rozwojowych we wczesnym okresie ciąży pozwala na bezpieczne prowadzenie ciąży i umożliwia podjęcie leczenia już w czasie życia płodowego. Pozwala również rodzicom dziecka przygotować się do natychmiastowego wdrożenia specjalistycznej opieki medycznej po jego urodzeniu.
W przypadku ciąż z grupy wysokiego ryzyka diagnostyka prenatalna jest bezwzględnym wskazaniem medycznym. Poradnictwo genetyczne wzbogacone współczesnymi możliwościami diagnostyki prenatalnej stanowi podstawowy element profilaktyki wad rozwojowych i innych chorób genetycznych.
Obecnie uważa się, że priorytetowe są badania biochemiczne wykonywane w pierwszym trymestrze ciąży, wspólnie z badaniem USG, oceną przezierności karku, obecnością kości nosowej i pomiarem stężenia PAPP-A oraz wolnej gonadotropiny kosmówkowej.
W ramach programu wykonywane są m.in.: badania nieinwazyjne: USG płodu; badania biochemiczne: oznaczenia w surowicy krwi; komputerowa ocena ryzyka choroby płodu na podstawie testów przesiewowych; porada genetyczna. W przypadku wykrycia niepokojących zmian u pacjentki, kierowana jest ona na dalszą diagnostykę w ramach programu, gdzie wykonywane są procedury inwazyjne pod kontrolą, USG i badania genetyczne. W przypadku konieczności wykonywania dalszej diagnostyki pacjentka kierowana jest do ośrodka specjalistycznego poza programem.
Program w zakresie poradnictwa i USG płodu w kierunku diagnostyki wad wrodzonych oraz badań biochemicznych skierowany jest do wszystkich kobiet będących w ciąży.
Poradnictwo i badania genetyczne w zakresie programu skierowane jest do kobiet w ciąży spełniających co najmniej jedno z poniższych kryteriów:
Na badania wykonywane w ramach programu w placówkach, które podpisały z NFZ umowę na jego realizację, powinien skierować kobietę lekarz prowadzący ciążę. Skierowanie powinno zawierać informacje o zaawansowaniu ciąży (wiek ciąży w tygodniach)
Do udziału w programie w części „Poradnictwo i badania genetyczne” wymagane jest skierowanie wystawione przez lekarza prowadzącego ciążę lub skierowanie z etapu „Poradnictwo i USG płodu w kierunku diagnostyki wad wrodzonych”, zawierające informację o wskazaniach do objęcia tą częścią programu wraz z opisem nieprawidłowości i dołączonymi wynikami badań potwierdzającymi zasadność skierowania do tej części programu.
Wykaz zakładów, w których można wykonać badanie w ramach programu znajduje się pod adresem: https://gsl.nfz.gov.pl/GSL/GSL/ProgramyProfilaktyczne
W Polsce co roku na raka szyjki macicy zapada 4 000 kobiet (10 dziennie!), a połowa z nich umiera, bo zbyt późno zgłosiły się do lekarza. Rak szyjki macicy jest bardzo podstępny i w pierwszym okresie przebiega bez niepokojących objawów. Jego rozpoznanie jest możliwe tylko dzięki cytologii. To bezpieczne i bezbolesne badanie, które pozwala na wykrycie nie tylko wczesnych postaci tego nowotworu, ale także stanów, które nieleczone mogą doprowadzić do jego powstania. Każda kobieta powinna wykonywać cytologię co trzy lata, jeśli lekarz nie zaleci inaczej. Wczesne wykrycie raka szyjki macicy gwarantuje niemal 100% skuteczności wyleczenia.
W ramach etapu podstawowego programu wykonywane jest badanie cytologiczne, a w przypadku stwierdzenia niepokojących zmian, pacjentka kierowana jest na dalszą diagnostykę do etapu pogłębionej diagnostyki programu.
W ramach etapu pogłębionej diagnostyki programu wykonywane jest badanie kolposkopowe, a w przypadku zaistnienia wskazań do weryfikacji uzyskanego obrazu kolposkopowego — pobranie celowanych wycinków do badania histopatologicznego.
Kobiety, u których rozpoznano raka szyjki macicy lub inne schorzenia wymagające leczenia specjalistycznego zostają skierowane do dalszej diagnostyki poza programem.
Program profilaktyczny skierowany jest do grupy kobiet najbardziej zagrożonych rakiem szyjki macicy w wieku od 25 do 64 lat (należy wziąć pod uwagę rok urodzenia), które w ciągu ostatnich trzech lat nie miały wykonywanego badania cytologicznego lub posiadają wskazania do wykonania badania cytologicznego co 12 miesięcy obciążonych czynnikami ryzyka (zakażonych wirusem HIV, przyjmujących leki immunosupresyjne, zakażonych HPV – typem wysokiego ryzyka).
Z programu wyłączone są kobiety, które posiadają rozpoznanie nowotworu złośliwego szyjki macicy, jednak po zakończeniu kontroli onkologicznej (decyzję podejmuje lekarz prowadzący leczenie onkologiczne) kobiety spełniające kryteria kwalifikacji do programu ponownie zostają objęte programem.
Bezpłatne badania cytologiczne można wykonać w zakładach opieki zdrowotnej, które podpisały z NFZ umowę na realizację programu (każda poradnia ginekologiczna, która ma umowę z NFZ). Wystarczy zgłosić się osobiście lub umówić na wizytę telefonicznie. Skierowanie nie jest potrzebne.
Z badań mogą korzystać wszystkie ubezpieczone w NFZ kobiety, które mieszczą się w grupie wiekowej i nie wykonywały cytologii w ciągu ostatnich trzech lat (również te, które nie otrzymały imiennego zaproszenia). Jeśli kobieta nie mieści się w grupie wiekowej, również może skorzystać z bezpłatnej cytologii w ramach ubezpieczenia w NFZ.
Wykaz zakładów, w których można wykonać badanie w ramach programu znajduje się pod adresem: https://gsl.nfz.gov.pl/GSL/GSL/ProgramyProfilaktyczne
Palenie tytoniu jest chorobą przewlekłą opisaną w Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacji Chorób. Związane z paleniem objawy chorobowe i zgony występują zwykle po długim okresie bezobjawowym. Skala i niekorzystne wzory palenia w Polsce doprowadziły do epidemii chorób odtytoniowych i pogorszenia się stanu zdrowia społeczeństwa polskiego. Umieralność na nowotwory płuca, chorobę występującą prawie wyłącznie u palaczy tytoniu, jest w Polsce na jednym z najwyższych poziomów na świecie. Co roku z powodu schorzeń odtytoniowych umiera przedwcześnie ok. 50 000 Polaków.
W programie wykonywane są m.in.: badania przedmiotowe: masa ciała, wzrost, pomiar ciśnienia tętniczego krwi; edukacja antynikotynowa; terapia odwykowa.
Program skierowany jest do wszystkich osób uzależnionych od palenia tytoniu skierowanych z etapu podstawowego programu realizowanego przez lekarza poz lub z oddziału szpitalnego oraz zgłaszających się bez skierowania.
Do udziału w programie można zgłaszać się ze skierowaniem od lekarza poz realizującego etap podstawowy programu lub zgłosić się osobiście lub telefonicznie skontaktować się z placówką realizującą program.
Wykaz zakładów, w których można wykonać badanie w ramach programu znajduje się pod adresem: https://gsl.nfz.gov.pl/GSL/GSL/ProgramyProfilaktyczne
Palenie tytoniu jest chorobą przewlekłą, znacząco wpływa na jakość i długość życia. W Polsce codziennie pali około 9 milionów dorosłych Polaków, w tym 50% palaczy posiada symptomy uzależnienia od tytoniu, a 15% uzależnionych jest biologicznie od nikotyny. Skala i niekorzystne wzory palenia tytoniu w Polsce doprowadziły do epidemii chorób odtytoniowych i pogorszenia się stanu zdrowia społeczeństwa polskiego. Umieralność na nowotwory płuca, chorobę występującą prawie wyłącznie u palaczy tytoniu, jest w Polsce na jednym z najwyższych poziomów na świecie.
Jednym z najczęściej występujących schorzeń u wieloletnich palaczy papierosów jest przewlekła obturacyjna choroba płuc (przewlekłe zapalenie oskrzeli i rozedma płuc). Szacuje się, że w Polsce na POCHP choruje 2 miliony osób, co stanowi 5% społeczeństwa. Jej jedynym objawem przez wiele lat jest przewlekły kaszel. POCHP prowadzi do niedotlenienia organizmu, a w niektórych przypadkach nawet do śmierci. Chory traci rezerwy oddechowe trzy razy szybciej niż osoba zdrowa. Każdy palacz papierosów między 40 a 50 rokiem życia powinien sprawdzić, czy jego płuca zachowują zdrowie czy też starzeją się przedwcześnie. Najlepszy sposobem na sprawdzenie rezerw czynnościowych naszych płuc jest badanie spirometryczne. Badanie to jest proste, niebolesne i trwa około 5 minut. Nieprawidłowy wynik spirometrii oznacza potrzebę badania lekarskiego i rozpoczęcia leczenia, dzięki któremu można wrócić do zdrowia. Spirometria pozwala też określić ryzyko zachorowania na raka płuc i zawał serca.
W ramach programu wykonywana jest:
W przypadku wykrycia nieprawidłowych zmian u pacjenta, kierowany jest on na dalszą diagnostykę.
Program skierowany jest do osób powyżej 18 roku życia palących papierosy, w tym w zakresie diagnostyki POCHP w szczególności do kobiet i mężczyzn pomiędzy 40 a 65 rokiem życia, którzy nie mieli wykonywanych badań spirometrycznych w ramach programu profilaktyki POCHP w ciągu ostatnich 36 miesięcy, u których nie zdiagnozowano wczesnej, w sposób potwierdzony badaniem spirometrycznym, przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (lub przewlekłego zapalenia oskrzeli lub rozedmy płuc).
Bezpłatne w ramach programu można wykonać w zakładach opieki zdrowotnej, które podpisały z NFZ umowę na realizację programu. Wystarczy zgłosić się osobiście lub umówić na wizytę telefonicznie. Skierowanie nie jest potrzebne. Z badań mogą korzystać wszystkie osoby ubezpieczone w NFZ, które mieszczą się w grupie wiekowej i nie wykonywały badań spirometrycznych w ciągu ostatnich trzech lat. Jeśli osoba nie mieści się w grupie wiekowej również może skorzystać z bezpłatnego badania spirometrycznego w ramach ubezpieczenia w NFZ. W tym celu powinna zgłosić się do lekarza specjalisty, który na badanie wyda skierowanie.
Wykaz zakładów, w których można wykonać badanie w ramach programu znajduje się pod adresem: https://gsl.nfz.gov.pl/GSL/GSL/ProgramyProfilaktyczne
Gruźlica jest chorobą zakaźną, w przypadku której chory podczas kaszlu, kichania, odksztuszania, głośnego śmiechu, mówienia wydala prątki gruźlicy i zaraża osoby znajdujące się w jego otoczeniu. Jeden nie leczony chory zakaża w ciągu roku średnio od 10 do 15 osób. Występowanie gruźlicy związane jest z warunkami bytowania: życia (mieszkanie, odżywianie), pracy i wypoczynku. Przyczyną rozwoju choroby u zakażonego jest osłabienie sił organizmu, które bardzo często spowodowane jest niedożywieniem i złymi warunkami mieszkaniowymi. Czynnikami sprzyjającymi zachorowaniu są również m. In.: cukrzyca, zakażenie HIV, choroby krwi, choroby nowotworowe, pylica płuc, schyłkowa niewydolność nerek. Wczesne wykrycie choroby i natychmiastowe, prawidłowo prowadzone leczenie chorego, sprawia, że już po miesiącu pacjent nie zaraża otoczenia.
W ramach programu wykonywane są wywiad w kierunku gruźlicy oraz edukacja zdrowotna pacjenta. W przypadku wykrycia nieprawidłowości pacjent kierowany jest na dalszą diagnostykę i leczenie.
Program skierowany jest do osób dorosłych znajdujących się na liście pielęgniarki poz, nie posiadających w dotychczasowym wywiadzie rozpoznanej gruźlicy, w szczególności do osób, które miały kontakt z chorym, lub osób które maja trudne warunki życiowe mogące znacząco wpłynąć na wystąpienie choroby.
Jeżeli na podstawie badania świadczeniobiorca nie zakwalifikował się do dalszej diagnostyki lub nie została rozpoznana u świadczeniobiorcy gruźlica ponowne badanie w kierunku gruźlicy w ramach programu wykonuje się po upływie 24 miesięcy od daty ostatniego badania.
Bezpłatne badania profilaktyki gruźlicy można wykonać w placówce podstawowej opieki zdrowotnej, w której pacjent złożył deklarację wyboru pielęgniarki podstawowej opieki zdrowotnej. Wystarczy zgłosić się osobiście lub umówić na wizytę telefonicznie. Skierowanie nie jest potrzebne.
Wykaz zakładów, w których można wykonać badanie w ramach programu znajduje się pod adresem: https://gsl.nfz.gov.pl/GSL/GSL/ProgramyProfilaktyczne
Dlaczego profilaktyka chorób układu krążenia?
Choroby układu krążenia są główną przyczyną zgonów w Polsce i na świecie. Niewłaściwe odżywianie się prowadzące do otyłości, mała aktywność ruchowa, palenie papierosów, picie alkoholu oraz stres to czynniki najbardziej wpływające na rozwój chorób układu krążenia. Badania profilaktyczne pozwalają na wczesne zdiagnozowanie ewentualnych nieprawidłowości i podjęcie leczenia.
Jakie badania w ramach programu?
W ramach programu wykonywane są badania biochemiczne krwi (stężenie we krwi cholesterolu całkowitego, LDL‑cholesterolu, HDL‑cholesterolu, triglicerydów i glukozy), dokonywany jest pomiar ciśnienia tętniczego krwi oraz określany jest współczynnik masy ciała (Body Mass Index – BMI).
Gdzie można skorzystać z programu?
Program realizowany jest przez lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej oraz od 01.07.2022 r. przez pielęgniarki podstawowej opieki zdrowotnej. W przypadku wykrycia nieprawidłowości pacjent kierowany jest na dalszą diagnostykę.
Dla kogo program?
Program skierowany jest do osób obciążonych czynnikami ryzyka, znajdujących się na liście lekarza POZ lub pielęgniarki POZ w grupie wiekowej najbardziej zagrożonej chorobami układu krążenia, a więc od 35 do 65 roku życia, u których nie została dotychczas rozpoznana choroba układu krążenia, cukrzyca, przewlekła choroba nerek lub rodzinna hipercholesterolemia i które w okresie ostatnich 5 lat nie korzystały ze świadczeń udzielanych w ramach profilaktyki chorób układu krążenia (także u innych świadczeniodawców).
Jak skorzystać z badań?
Bezpłatne badania układu krążenia można wykonać w każdym zakładzie opieki zdrowotnej, który podpisał z NFZ umowę na realizację świadczeń w zakresie lekarza podstawowej opieki zdrowotnej lub w zakresie pielęgniarki podstawowej opieki zdrowotnej. Wystarczy zgłosić się osobiście lub umówić na wizytę telefonicznie. Skierowanie nie jest potrzebne.
Jeśli osoba nie mieści się w grupie wiekowej również może skorzystać z bezpłatnych badań w ramach ubezpieczenia w NFZ. W tym celu powinna zgłosić się do lekarza specjalisty, który na badania wyda skierowanie.
Wykaz zakładów, w których można wykonać badanie w ramach programu znajduje się pod adresem: https://gsl.nfz.gov.pl/GSL/GSL/ProgramyProfilaktyczne
Prawa pacjenta zostały określone w ustawie z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (Dz. U. 2017, poz. 1318 t.j.).
Od 01.07.2010 r. w strukturach Oddziałów Wojewódzkich NFZ nie funkcjonuje Rzecznik Praw Pacjenta. Prezes Rady Ministrów powołał niezależny organ – Rzecznika Praw Pacjenta z siedzibą w Warszawie, ul. Młynarska 46, bezpłatna Telefoniczna Informacja Pacjenta (TIP) - 800 190 590.
Rzecznik Praw Pacjenta rozpatruje sprawy w odniesieniu do:
Więcej informacji: Biuro Rzecznika Praw Pacjenta w Warszawie
Przedmiotem skargi może być:
Przedmiotem wniosku mogą być sprawy ulepszenia organizacji, wzmocnienia praworządności, usprawnienia pracy i zapobiegania nadużyciom, a także sprawy związane lepszym zaspakajaniem potrzeb świadczeniobiorców oraz z efektywniejszym wykonywaniem zadań przez Fundusz.
Tryb składania skarg i wniosków reguluje Zarządzenie Nr 31/2010/DSS Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia 1 lipca 2010 r. w sprawie rozpatrywania skarg i wniosków w Narodowym Funduszu Zdrowia (w brzmieniu wynikającym z zarządzenia Nr 33/2015/BP Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia 29 czerwca 2015 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu zarządzenia Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia w sprawie rozpatrywania skarg i wniosków w Narodowym Funduszu Zdrowia z późn. zm.).
Skargę w oddziale wojewódzkim NFZ można złożyć na kilka sposobów:
Szczegółowe informacje w zakresie sposobu składania skarg i wniosków oraz informacje o systemie ubezpieczeń zdrowotnych można znaleźć na stronie www.nfz-katowice.pl w zakładce: Dla Pacjenta – Jak złożyć skargę lub uzyskać pod numerem telefonu 800 190 590.
WAŻNE! Zastrzeżenia pacjentów dotyczące sposobu leczenia należy kierować w pierwszej kolejności do: dyrektora szpitala, kierownika przychodni, Rzecznika Praw Pacjenta lub Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej lekarzy Okręgowej Izby Lekarskiej. Należy pamiętać, że pracownicy NFZ nie są upoważnieni do oceny decyzji medycznych podejmowanych przez lekarzy w procesie leczenia.
Badania hematologiczne
Badania biochemiczne i immunochemiczne
Badania moczu
Badania kału
Badania układu krzepnięcia
Badania mikrobiologiczne
Badanie elektrokardiograficzne (EKG) w spoczynku.
Diagnostyka ultrasonograficzna
Zdjęcia radiologiczne:
Lekarz podstawowej opieki zdrowotnej może wystawiać skierowanie na badania endoskopowe:
Lekarz podstawowej opieki zdrowotnej może wystawiać skierowanie na badanie tomografii komputerowej płuc po stwierdzeniu nieprawidłowości w badaniu radiologicznym klatki piersiowej przy wskazaniach do pogłębienia diagnostyki.
Świadczenia medycznej diagnostyki laboratoryjnej lub diagnostyki obrazowej i nieobrazowej w POZ finansowane w ramach budżetu powierzonego diagnostycznego:
Śląski Oddział Wojewódzki NFZ
ul. Kossutha 13, 40-844 Katowice
tel. 800 190 590
fax 32 735 15 71
ePUAP: /t6vk26nt1r/SkrytkaESP
Adres Doręczeń Elektronicznych (ADE):
AE:PL-43245-47541-JDDTW-18
Godziny urzędowania: w dni robocze
poniedziałek - 8:00 - 18:00
wtorek - 8:00 - 16:00
środa - 8:00 - 16:00
czwartek - 8:00 - 16:00
piątek - 8:00 - 16:00
Umów wizytę w Śląskim OW NFZ w Katowicach przez Internet
